Van mannen in rokken naar mannen in jurken
2 juli 2016 - Taunggyi, Myanmar
Sinds mijn laatste blog ben ik in Myanmar en Maleisië geweest. Totaal verschillende landen met totaal verschillende ervaringen.
Hoewel het alweer bijna 3 weken geleden is, zal Myanmar voor altijd in mijn geheugen blijven.
Het unieke aan dit land vind ik de cultuur. Waar andere Aziatische landen de westerse cultuur als maatstaf zien, is de Birmeese bevolking nog heel authentiek. In toeristische gebieden in Zuid Oost Azië wordt vaak geprobeerd de toerist thuis te laten voelen door Europese en Amerikaanse gewoonten over te nemen. Oorspronkelijk zag je bijvoorbeeld echt geen toilet in Azië maar een simpel gat. Of de burgers die veel restaurants serveren, zijn er echt niet voor de local.
In Myanmar is deze verwestering nog niet de orde. Rijst kun je krijgen als ontbijt. Ook kun je ook zien aan de kledingstijl. Vrouwen lopen altijd in een lange rok maar de mannen ook! Alleen de manier van vastknopen is anders. Ik heb ook een rok gekocht maar het lukt me niet om deze op de juiste, vrouwelijke manier vast te maken. Ik ga voor de mannen-manier.
Als ik naar mijn eerste bestemming rijd, valt het me op dat er vrij veel rotzooi langs de weg. Ik zit met een lege fles in mijn hand. De vrouw met wie ik de taxi deel, kijkt me behulpzaam aan en pakt de fles. 'Dat is vriendelijk', denk ik nog. Tot ze het raam opendraait en het stuk plastic uit het raam gooit. Dergelijke acties zijn helaas niet incidenteel maar de normaalste zaak van de Birmeese wereld. Dat is goed te zien aan de stranden waar afvalresten het straatbeeld domineren. In het begin wond ik mij hier erg over op tot ik besefte dat deze mensen geen kliko hebben die elke week opgehaald wordt. Tsja, wat zou jij doen met jouw afval als het niet opgeruimd wordt?
Op de viezigheid na is het een heerlijk land. Lokale mensen zijn zeer nieuwsgierig. Hoe vaak gevraagd is of ik op de foto wil, is niet op één hand te tellen.
Ik ben onder andere naar de Chin-ladies en longnecks geweest. Van longnecks heb je wellicht wel eens gehoord. Chin-vrouwen zijn in WO2 getatoeëerd in hun gezicht. Een patroon van een spinnenweb staat voorgoed op hun hoofden. Dit alles om ervoor te zorgen dat Japanse en Britse soldaten destijds van ze afbleven! Ik liet een foto zien aan een van deze dames. Snel draaide ze haar hoofd weg en zei treurig dat ze niet wilde zien hoe lelijk ze was. Het deed me pijn om te realiseren dat deze lieve vrouw opgegroeid was met het idee spuuglelijk te zijn. Dat verdient niemand.
Honderden tempels verder ben ik na vier weken Myanmar in het vliegtuig gestapt naar Maleisië. In dit islamitische land wilde ik vakantie vieren ofwel lekker luieren. Op mijn vorige reis heb ik een vriend leren kennen die in Kuala Lumpur woont. Hij is met me meegereisd en heeft de mooiste plekken van Maleisië laten zien.
Mijn eerste dag in Kuala Lumpur was erg wennen. Dit is de meest ontwikkelde stad die ik ooit gezien heb, wat best raar is na een maand in het simpele Myanmar! Torenhoge wolkenkrabbers, moslims in jurken en immense winkelcentra domineren het straatbeeld. Voor mij is het een indrukwekkend moderne stad waar niet zoveel te doen is, behalve dan die achtbaan binnen in het winkelcentrum ;)
Na een paar dagen zijn we naar Lankawi gegaan. Dit is een vrij groot eiland met een leuke sfeer. Ik was hier tijdens de ramadan. Dit maakte dat veel dingen op het eiland overdag gesloten waren. Winkels maar ook restaurants. Één zaakje was gelukkig open dus we hebben een week lang hetzelfde ontbijt gehad. Gelukkig was er genoeg te doen, zoals die mooie berg oprijden met de motor of naar dat lekkere poeltje op de heuvel. Het is een heerlijk groen eiland waar ik erg genoten heb.
Afgelopen dagen heb ik doorgebracht in Perhantians. Dit eiland staat bekend om haar prachtig heldere zee, wat het zeer geliefd maakt bij duikers. Dat heb ik gemerkt... het was hét onderwerp van ieder gesprek. Voor mij geen duiken, nee ik heb genoten van een heerlijke snorkeltrip. De meest kleurrijke vissen zwommen langs mijn neus voorbij. Het was haast magisch in een totaal andere wereld.
Gisteren besloot ik mijzelf te trakteren op een luxer hotel op een ander eiland. Met de backpack in de boot dreven we hierheen. Eenmaal aangekomen stonden we te springen van enthousiasme. 'Kijk er is elektriciteit overdag! En wow, we hebben schone bedden. Jeetje er is zelfs warm water en hemeltjelief er zijn maar liefst vijf stopcontacten in plaats van één!!' Het was pas op dit moment dat ik besefte hoe simpel mijn leefomgeving was geweest de afgelopen tijd. Een plek waar de grote hagedissen, spinnen gekko's niet doodgewoon in je kamer lopen, dat was lang geleden. Het vorige eiland had geen internet, alleen 's nachts stroom en al helemaal geen airco. Het is bijzonder om te realiseren dat je al die luxe niet mist, als het er niet is. Het is een cliché, ik weet het, maar het is wel waar voor mij.
Overmorgen zit mijn tijd in Maleisië er weer op. Dan vlieg ik naar Bangkok om Thailand te bereizen met een vriendin uit Nederland. Hoewel ik eigenlijk niet veel van Maleisië verwachtte, heb ik het enorm naar mijn zin gehad.
Hoewel het alweer bijna 3 weken geleden is, zal Myanmar voor altijd in mijn geheugen blijven.
Het unieke aan dit land vind ik de cultuur. Waar andere Aziatische landen de westerse cultuur als maatstaf zien, is de Birmeese bevolking nog heel authentiek. In toeristische gebieden in Zuid Oost Azië wordt vaak geprobeerd de toerist thuis te laten voelen door Europese en Amerikaanse gewoonten over te nemen. Oorspronkelijk zag je bijvoorbeeld echt geen toilet in Azië maar een simpel gat. Of de burgers die veel restaurants serveren, zijn er echt niet voor de local.
In Myanmar is deze verwestering nog niet de orde. Rijst kun je krijgen als ontbijt. Ook kun je ook zien aan de kledingstijl. Vrouwen lopen altijd in een lange rok maar de mannen ook! Alleen de manier van vastknopen is anders. Ik heb ook een rok gekocht maar het lukt me niet om deze op de juiste, vrouwelijke manier vast te maken. Ik ga voor de mannen-manier.
Als ik naar mijn eerste bestemming rijd, valt het me op dat er vrij veel rotzooi langs de weg. Ik zit met een lege fles in mijn hand. De vrouw met wie ik de taxi deel, kijkt me behulpzaam aan en pakt de fles. 'Dat is vriendelijk', denk ik nog. Tot ze het raam opendraait en het stuk plastic uit het raam gooit. Dergelijke acties zijn helaas niet incidenteel maar de normaalste zaak van de Birmeese wereld. Dat is goed te zien aan de stranden waar afvalresten het straatbeeld domineren. In het begin wond ik mij hier erg over op tot ik besefte dat deze mensen geen kliko hebben die elke week opgehaald wordt. Tsja, wat zou jij doen met jouw afval als het niet opgeruimd wordt?
Op de viezigheid na is het een heerlijk land. Lokale mensen zijn zeer nieuwsgierig. Hoe vaak gevraagd is of ik op de foto wil, is niet op één hand te tellen.
Ik ben onder andere naar de Chin-ladies en longnecks geweest. Van longnecks heb je wellicht wel eens gehoord. Chin-vrouwen zijn in WO2 getatoeëerd in hun gezicht. Een patroon van een spinnenweb staat voorgoed op hun hoofden. Dit alles om ervoor te zorgen dat Japanse en Britse soldaten destijds van ze afbleven! Ik liet een foto zien aan een van deze dames. Snel draaide ze haar hoofd weg en zei treurig dat ze niet wilde zien hoe lelijk ze was. Het deed me pijn om te realiseren dat deze lieve vrouw opgegroeid was met het idee spuuglelijk te zijn. Dat verdient niemand.
Honderden tempels verder ben ik na vier weken Myanmar in het vliegtuig gestapt naar Maleisië. In dit islamitische land wilde ik vakantie vieren ofwel lekker luieren. Op mijn vorige reis heb ik een vriend leren kennen die in Kuala Lumpur woont. Hij is met me meegereisd en heeft de mooiste plekken van Maleisië laten zien.
Mijn eerste dag in Kuala Lumpur was erg wennen. Dit is de meest ontwikkelde stad die ik ooit gezien heb, wat best raar is na een maand in het simpele Myanmar! Torenhoge wolkenkrabbers, moslims in jurken en immense winkelcentra domineren het straatbeeld. Voor mij is het een indrukwekkend moderne stad waar niet zoveel te doen is, behalve dan die achtbaan binnen in het winkelcentrum ;)
Na een paar dagen zijn we naar Lankawi gegaan. Dit is een vrij groot eiland met een leuke sfeer. Ik was hier tijdens de ramadan. Dit maakte dat veel dingen op het eiland overdag gesloten waren. Winkels maar ook restaurants. Één zaakje was gelukkig open dus we hebben een week lang hetzelfde ontbijt gehad. Gelukkig was er genoeg te doen, zoals die mooie berg oprijden met de motor of naar dat lekkere poeltje op de heuvel. Het is een heerlijk groen eiland waar ik erg genoten heb.
Afgelopen dagen heb ik doorgebracht in Perhantians. Dit eiland staat bekend om haar prachtig heldere zee, wat het zeer geliefd maakt bij duikers. Dat heb ik gemerkt... het was hét onderwerp van ieder gesprek. Voor mij geen duiken, nee ik heb genoten van een heerlijke snorkeltrip. De meest kleurrijke vissen zwommen langs mijn neus voorbij. Het was haast magisch in een totaal andere wereld.
Gisteren besloot ik mijzelf te trakteren op een luxer hotel op een ander eiland. Met de backpack in de boot dreven we hierheen. Eenmaal aangekomen stonden we te springen van enthousiasme. 'Kijk er is elektriciteit overdag! En wow, we hebben schone bedden. Jeetje er is zelfs warm water en hemeltjelief er zijn maar liefst vijf stopcontacten in plaats van één!!' Het was pas op dit moment dat ik besefte hoe simpel mijn leefomgeving was geweest de afgelopen tijd. Een plek waar de grote hagedissen, spinnen gekko's niet doodgewoon in je kamer lopen, dat was lang geleden. Het vorige eiland had geen internet, alleen 's nachts stroom en al helemaal geen airco. Het is bijzonder om te realiseren dat je al die luxe niet mist, als het er niet is. Het is een cliché, ik weet het, maar het is wel waar voor mij.
Overmorgen zit mijn tijd in Maleisië er weer op. Dan vlieg ik naar Bangkok om Thailand te bereizen met een vriendin uit Nederland. Hoewel ik eigenlijk niet veel van Maleisië verwachtte, heb ik het enorm naar mijn zin gehad.
Bedankt dat ik even mocht meegenieten :-)
Kus.